|
سه شنبه 23 اسفند 1390برچسب:, :: 16:35 :: نويسنده : علی علیکرمی
در جامعه امروزی ما، متاسفانه فاصله بین بلوغ جنسی و بلوغ اقتصادی پسرها در خوشبینانه ترین نگاه چیزی حدود ده تا پانزده سال است. تصور کنید پسری که در سن هجده نوزده سالگی وارد دانشگاه میشود حداقل پنج سال طول می‌کشد تا لیسانس خود را بگیرد و تازه وارد جمع انبوه بیکاران لیسانسه بشود. از اینرو باید سه تا چهارسال وقت بگذارد تا در آزمون فوق قبول شود و دوره کارشناسی ارشد خود را به اتمام برساند تازه آنوقت است که باید یکسال و اندی خدمت مقدس سربازی را زیر پرچم بگذراند. طبیعتاً کار کردن جسته گریخته وی در دوران دانشجویی نه تنها چندان پولی را به جیبش واریز نمیکند، بلکه تمرکز او را از درس و پژوهش و تحقیق دور میکند. برای همین دانشگاه و دانشجوی ما میشود همینه که الان است: کلاس بیا، حفظ کن، امتحان بده، مدرک بگیر، برو تو جامعه خوش باش!! تازه مخارج سنگین زندگی در دوران دانشجویی هم هست؛ خصوصاً برای کسانی که از شهرستان آمده‌اند و ساکن تهران شده‌اند! حال بگویید یک پسر 25 ساله، با دغدغه اشتغال و سربازی، رودررو با فشار درسهای دانشگاه، فشار اقتصادی زندگی، و مهمتر از همه رودررو با جامعه ای مملو از مظاهر گناه و شهوت! چه باید بکند!؟ اگر دانشگاهها را تفکیک جنسیتی کردیم، با خیابونها و کوچه های شهر چه خواهیم کرد؟ دنیایی که روبروی پسر جوان امروزی ماست چیست؟ ازدواج چقدر در دسترس دانشجوی پسری است که در دیگ جوشان جوانی پخته شده و به بلوغ جنسی رسیده اما تا بلوغ اقتصادی راهی بس دراز در پیش دارد؟ سیصد و سیزده سکه مهریه حد متعارف رو به پایین جامعه امروز ماست. این یعنی 250 میلیون تومان! مسکن متری دو میلیون تومان، یعنی یک لانه پنجاه متری، صد میلیون تومان!! اجاره مسکن ماهی هفتصد هشتصد هزار تومان!! هزینه مراسم عروسی از جمله تالار و آرایشگاه و لباس عروس و ... هم بماند سرجای خودش. راستی.. بی انصاف نباشیم. دانشگاهها به دانشجویان خود با ضمانت ضامن معتبر تا سیصد هزار تومان وام میدهند!! تمام اینها مشکلات دانشجویان پسر است که میتوان برای دانشجویان دختر هم از جنسی دیگر متصور آن بود. بنابراین وضع فعلی بی حجابی و فساد و اعتیاد در بین جوانان ما خیلی جای تعجب ندارد. گرچه رعایت تقوا و توصیه جوانان به رعایت عفت و دینداری در کاهش گناه موثر است. اما این تمام راه حل نیست و آدم گرسنه غذا میخواهد !! برای این مشکل هر کسی راه حلی را ارائه میدهد. عده ای اعتقاد دارند : باید فرهنگ ازدواج ساده و ارزان را در جامعه جا بیاندازیم که با این همت کمرشکن و دهان باز کن!! صداوسیما و متولیان فرهنگی آموزشی کشور در ترویج این فرهنگ پسندیده، شاید ثمراتش به نوه و نتیجه ما برسد. عده ای هم معتقدند: باید ازدواج موقت را تحت ضوابطی که راه سو استفاده را ببندد ترویج کنیم. البته با توجه به فرهنگ موجود این روش قطعا خطراتی را هم به همراه خواهد داشت. نظرات شما عزیزان: 
 |
|||||||||||
تبادل صحبتهای ناگفته
